بازگشت
آتشِ نِهانی
فروغ از لندن فروغ از لندن


 

زِعَدوی خود رِهانید،وطن و دیارِمارا

که سیاه و تارکرده،همه روزگارماراِ

همه جا فگنده آتش،بدرون مرغزاران

به بَهار هم نروید،گلی گُلعُزارِ مارا

شده سالها که دستم،نرسد بزُلفِ یارم

نه بزُلفِ یار بستن ،دلِ بی قرارِ ما را

جگرم زتیرِ خصمش ،بنموده پاره پاره

بسی داغدار کرده ،دل داغدارِ ما را

به دِلم زعشق میهن ،بوَدآتشی نهانی

به درونِ مجمرِدل ،شرراست غبارما را

بدماغِ آرزو ها ،زِشمیمِ عطرِ زُلفش

چو وزید بادِ میهن ،بربود خمارِ ما را

نَبَرید نَزدِ اغیار ،خبری زجام و باده

نَزند بَلب رقیبم ،می خوشگوار مارا

نَبود اَنیسِ رازی،نه رفیق و دِلنوازی

که زِداید از دِلِ ما،غمی بیشمارمارا

نَبوَد بَعدِ مَرگم زِ«فروغ»ما نِشانی

نَه بَمُلکِ کُفر یابی،اثرِ مَزارِ ماراِ

        8/10/2012

 

 

       تیشهٔ دستیم وطندار

آن نَوده نهالیم که نرَستیم وطندار

بَردستِ اجانب بِشکستیم وطندار

از بیخ کشیدند و به آتش بِفگندند

خود دَستهٔ آن تیشهٔ دستیم وطندار

ما را زِحریمِ گل و گلدسته زودند

چون بلبی آواره و مستیم وطندار

در سوگِ وطن ناله و فریاد نمایم

غُربت زده از روزِ الستیم وطندار

باخویش بُریدیم که باغیر نِشینیم

دیوانه ای بیگانه پَرستیم وطندار

گویند مرا خانه وکاشانه خرابست

ماخانه خراب بوده وهستیم وطندار

درغربت و آواره گی ما را نبود هیچ

خودنوکرِ هر ظالم و پستیم وطندار

ازکلکِ هُنر زَربِکنیم هرمِسِ خالص

ازبی وطنی همسرِ جَستیم وطندار

گنجِ زَر و دُرو گهرَ است در وطن ما

تا چند به ویرانه نِشستیم وطندار

بشنو سُخن و حرفِ فروغ جانِ برادر

دستانِ خود ازشانه ببستیم وطندار

          11/10/2012

  با تقدیم احترام فروغ از لندن

  


October 10th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان